za dużo ludzi

См. также в других словарях:

• dużo — więcej 1. «w wielkiej ilości, liczbie; wiele, mnóstwo» Dużo czasu, pieniędzy, pytań. Dużo jeść, spać, pracować. Zrobić komuś dużo dobrego, złego. Spotkało kogoś dużo dobrego, złego. Dużo ludzi idzie, szło. Mieć dużo spraw do załatwienia. ◊ Dużo… …   Słownik języka polskiego

• robić – zrobić dużo [wiele] dobrego — {{/stl 13}}{{stl 7}} robić wiele rzeczy pożytecznych dla innych ludzi lub dla jakiejś sprawy : {{/stl 7}}{{stl 10}}Podczas okupacji zrobił dużo dobrego dla żydów. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• pęczek — 1. pot. Kogoś, czegoś jest na pęczki «jest gdzieś bardzo dużo ludzi lub rzeczy» 2. pot. Mieć kogoś, czegoś na pęczki «mieć do swojej dyspozycji dużo ludzi lub rzeczy»: Może on ma takich jak my na pęczki i tylko dla lepszej tajemnicy jedni nie… …   Słownik frazeologiczny

• pies — 1. pot. A to pies? «a to się nie liczy? nie ma znaczenia?» 2. pot. (Coś) goi się, zagoiło się na kimś jak na psie «czyjeś rany, zadrapania goją się szybko, łatwo»: Zerknęła raz jeszcze w moją stronę i dodała łagodniej: – do not worry... zagoi się …   Słownik frazeologiczny

• ucho — 1. Ciągnąć, wyciągnąć kogoś za uszy «pomagać, pomóc komuś w osiągnięciu czegoś, co jest, było dla niego bardzo trudne, przekracza, przekraczało jego możliwości»: Okazało się prędko, że i Zbyszek jest bystry, zdolny, a w zamian za lekcje… …   Słownik frazeologiczny

• znać — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, znam, zna, znają, znany {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} mieć wiedzę, wyobrażenie, pojęcie o czymś, o kimś; wiedzieć, co jest czym lub kto jest kim : {{/stl 7}}{{stl 10}}Znać… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• drzwi — 1. Chodzić od drzwi do drzwi «żebrać»: Skarżyć się Bogu na głód będziemy mieć prawo dopiero wtedy, gdy wszyscy zaczniemy chodzić od drzwi do drzwi, prosząc o chleb (...). Z. Kossak, Pożoga. 2. Drzwi się gdzieś nie zamykają «gdzieś jest duży ruch …   Słownik frazeologiczny

• bania — ż I, DCMs. baniani; lm D. bań a. baniani 1. «pękaty, wydęty, kulisty przedmiot, najczęściej szklane naczynie, kopuła» Szklana, kryształowa bania. Lampy w kształcie bań. Banie cerkwi. Głowę miał jak bania. Coś jest wielkie, okrągłe jak karmelicka… …   Słownik języka polskiego

• drzwi — blp, D. drzwi «ruchome zamknięcie otworu wejściowego do budynku lub jakiegoś wnętrza; sam ten otwór» Drzwi boczne, główne. Drzwi wejściowe, kuchenne. Drzwi do pokoju, do holu, do gabinetu. Drzwi od szafy, od kuchni, od pokoju. Drzwi na schody, na …   Słownik języka polskiego

• nagromadzić — dk VIa, nagromadzićdzę, nagromadzićdzisz, nagromadzićmadź, nagromadzićdził, nagromadzićdzony nagromadzać ndk I, nagromadzićam, nagromadzićasz, nagromadzićają, nagromadzićaj, nagromadzićał, nagromadzićany «zebrać wiele czegoś w gromadę, skupić… …   Słownik języka polskiego

• zbiec — + rzad. zbiegnąć dk Vc, zbiegnę, zbiegniesz, zbiegnij, zbiegł, zbiegli, zbiegłszy zbiegać ndk I, zbiecam, zbiecasz, zbiecają, zbiecaj, zbiecał 1. «biegnąc opuścić się w dół, znaleźć się na dole» Zbiec po schodach, ze zbocza. 2. zwykle dk «ujść,… …   Słownik języka polskiego